آنان ادعا میکنند که پولیس پاکستان در بدل رهایی از بازداشت از آنان پول میگیرد و در صورت نپرداختن آن، به کمپهای اخراج انتقال داده میشوند.
زندگی در ترس میگذرد، از خانه بیرون شده نمیتوانیم، کاروبار کاملاً گدود شده است
عبادالله ناصری، یک دکاندار افغان در بازار بورد شهر پشاور، روز یکشنبه ۱۴ دسمبر به رادیو آزادی گفت: "در هر گوشه و کنار چکپوست ها ایجاد شده، افغانها را از موترها پایین میکنند و از آنان پول میخواهند. اگر بیست یا سی هزار روپیه بدهی، رها میشوی، در غیر آن دیپورتت میکنند. زندگی در ترس میگذرد، از خانه بیرون شده نمیتوانیم، کاروبار کاملاً گدود شده است."
یک مهاجر افغان دیگر مقیم پشاور که نخواست نامش در گزارش گرفته شود نیز شکایت مشابه دارد: "وضعیت روزبهروز بدتر میشود. همانگونه که پیش از این در اسلامآباد بود، حالا همین وضعیت در اینجا است. از خانه بیرون شده نمیتوانیم؛ اگر هم مجبور شویم بیرون برویم، یک کودک را میفرستیم تا ببیند پولیس نباشد. اگر پولیس کسی را بگیرد، ۳۰ یا ۴۰ هزار روپیه میگیرد و بعد رهایت میکند."
وضعیت روزبهروز بدتر میشود. همانگونه که پیش از این در اسلامآباد بود، حالا همین وضعیت در اینجا است
این مهاجران افغان میگویند با شدتگرفتن روند بازداشتها، قیمت دارایی های شان نیز کاهش یافته و اکنون خانهها و دکان های شان حتی به نیمقیمت هم خریدار ندارد.
شورای سرتاسری مهاجران افغان در خیبرپښتونخوا نیز تأیید میکند که مهاجران مقیم این ایالت بیش از هر زمان دیگر زیر فشار شدید قرار دارند.
بریالی میاخیل، مسئول این شورا، به رادیو آزادی گفت که از یکسو سرمای زمستان و از سوی دیگر نبود سرپناه برای شمار زیادی از افغانها در داخل افغانستان، از جمله مشکلاتی است که در حال حاضر تصمیم بازگشت را برای مهاجران دشوار ساخته است.
"هوا بسیار سرد است، وگرنه افغانها میخواهند بروند. مسألهٔ دیگر سرپناه است؛ دستکم هشتاد درصد افغانها در وطن خود جای زندگی و سرپناه ندارند، وگرنه آنان آمادهٔ رفتن هستند. مشکل دیگر داراییهاست که حتی به نیمقیمت هم فروخته نمیشود. خانهای که پیش از این به یک کرور (صد میلیون) فروخته میشد، حالا حتی به نیمقیمت هم خریدار ندارد. دکانها نیز به همینگونه است. در کل وضعیت بسیار بد است و افغانها در این وضعیت گیر ماندهاند و کسی به حالشان توجهی ندارد."
شماری از مهاجرین افغان که پس از برگشت از پاکستان به ولایت ننگرهار افغانستان رسیده اند.
او میافزاید که شماری از افغانهای که در ایالت خیبرپختنوا پاکستان ساکن اند، حتی محل اصلی و زادگاه پدری شان نیز برای شان مشخص نیست.
این در حالی است که حکومت پاکستان در ماه اکتوبر سال روان تصمیم گرفت حدود ۲۸ کمپ مهاجران افغان را در ایالت خیبرپښتونخوا مسدود کند.
حکومت پاکستان تمام امکانات در کمپها، بهشمول برق و آب را قطع کرده است
بریالی میاخیل، مسئول شورای سرتاسری مهاجران افغان در خیبرپښتونخوا، میگوید که در حال حاضر حکومت پاکستان تمام امکانات در این کمپها، بهشمول برق و آب را قطع کرده است؛ بهگونهای که حتی مهاجران مقیم این کمپها برای گرفتن وضو در مساجد نیز به آب دسترسی ندارند.
او افزود که تلاش می کنند از راه گفتوگو با مسئولان این ایالت، تا ماه جون سال ۲۰۲۶ مهلت بگیرند، زیرا به گفتهٔ او، در این مدت مهاجران افغان میتوانند کاروبارهایشان را جمعوجور کنند و همچنان شدت سردی هوا نیز کاهش خواهد یافت.
با این حال، روزنامهٔ دان پاکستان در گزارشی به تاریخ ۱۲ دسمبر نوشته است که احتمال دارد در چند روز آینده، روند بازداشت مهاجران افغان در خیبرپښتونخوا بیش از پیش شدت بگیرد.
در این گزارش آمده است که محسن نقوی، وزیر امور داخلهٔ پاکستان، مقامهای ایالت خیبرپښتونخوا را به نرمخویی در برابر مهاجران افغان متهم کرده است.
پاکستان در ماه سپتمبر سال ۲۰۲۳ تصمیم گرفت که در چند مرحله، روند اخراج مهاجران افغان را از این کشور آغاز کند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفته است که از آن زمان تا ۳۰ نوامبر سال ۲۰۲۵، بیش از یک اعشاریه هشت میلیون افغان به افغانستان بازگردانده شدهاند.
مولوی عبدالکبیر، وزیر امور مهاجرین و عودتکنندگان طالبان، روز شنبه ۱۳ دسمبر، در یک نشست خواستار خودداری از زورگویی و بدرفتاری با مهاجران افغان شد و تأکید کرد که باید شرایط مناسب برای بازگشت داوطلبانهٔ آنان به افغانستان فراهم شود.
این در حالی است که این درخواست پیش از این بارها از سوی سازمان ملل متحد و شماری از نهادهای حقوق بشری مطرح شده، اما پاکستان نهتنها به این خواستها توجه نکرده، بلکه فشارها بر مهاجران افغان را بیشتر نیز ساخته است.